ღამეს ნისლიანი დილა ცვლის. ერთ დროს წარმოთქმული სიყვარულის სიტყვები დავიწყებას მისცემია. ღამის წვიმისგან დასველებული შავ-თეთრი ხეების ფოთლებიდან შავ-თეთრი წვეთები ცვივა. სახლის წინ, მინდორზე, ყველასგან დავიწყებული მელოდია ისმის და შენ ამბობ: რატომ უკრავენ ისინი? ნუთუ ფიქრობენ, რომ ამ დღის შეცვლას მოახერხებენ?.